اندیشه ای سالهاست، در کورترین و دورترین نقطه ی ذهنم، جایی که خیلی دم دست نیست، رخنه کرده است، شاید بازمی گردد به زمانی که فهمیدم کی ام.
خیلی طول نکشید تا متوجه شوم ذهنیت خیلی از آدم ها را نسبت به برخی مسائل نمی توان تغییر داد -بگذریم که بسیاری از همین آدم ها برای توجیه خودشان این ذهنیت ها را انتخاب کرده اند- ولی همان زمان بود که یاد گرفتم، برای رسیدن به اهدافم در زندگی، مهم نیست که دیگران در موردم چی فکر می کنند، مهم اینه که از تمام موانعی که سر راه حرکتم قرار می دهند، در جهت موفقیت استفاده کنم، اصلا زندگی اینطوری لذت بخش تر هم می شه.
به امید ایرانی آزاد برای همه ی زنان و مردان.
